Τοπική Διοίκηση

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: 1.    Απαντητική επιστολή της Διατμηματικής Επιτροπής Περιφερειακής & Τοπικής Διοίκησης της ΚΕ του ΚΚΕ στον περιφερειάρχη Αττικής Γ. Σγουρό 2.    Η ενσωμάτωση της στρατηγικής του κεφαλαίου στον «Καλλικράτη» 3.    Αποσπάσματα από την παρέμβαση στην έκτακτη ΓΣ της ΚΕΔΕ της Ελπίδας Παντελάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης στο ΔΣ της ΚΕΔΕ 4.    Ομιλία του Νίκου Σοφιανού μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην έναρξη των εργασιών στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ 1. Απαντητική επιστολή της Διατμηματικής Επιτροπής Περιφερειακής & Τοπικής Διοίκησης της ΚΕ του ΚΚΕ στον περιφερειάρχη Αττικής Γ. Σγουρό Σας παραθέτουμε την απάντηση της Διατμηματικής Επιτροπής Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης της ΚΕ του ΚΚΕ, στην επιστολή του Περιφερειάρχη Αττικής Γ. Σγουρού, η οποία απευθυνόταν στους βουλευτές της Περιφέρειας Αττικής και στους Αρχηγούς των κομμάτων, σχετικά με τη διαχείριση των παραγόμενων αστικών στερεών αποβλήτων και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αρμόδιος φορέας, ώστε να συμβάλλουν στην επίλυσή τους. Προς Περιφερειάρχη Αττικής και Πρόεδρο του ΕΔΣΝΑ κ. Ιωάννη Σγουρό    Κε Πρόεδρε Σε συνέχεια της επιστολής σας προς τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ και τους βουλευτές της Περιφέρειας Αττικής του ΚΚΕ, σας γνωρίζουμε τις πιο κάτω απόψεις μας σε σχέση με τα βασικά ζητήματα που αναφέρονται σε αυτή. 1. Το ΚΚΕ δίνει ιδιαίτερο βάρος στον τομέα της διαχείρισης των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) στην Αττική, και γενικότερα σε όλη τη χώρα, καθώς είναι στενά δεμένος με τους όρους διαβίωσης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Το αντικείμενο ειδικότερα της μεταφόρτωσης, της επεξεργασίας και της υγειονομικής ταφής, που υπάγεται στις αποκλειστικές αρμοδιότητες του ΕΔΣΝΑ, με τον τρόπο που υλοποιείται έχει σημαντικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, στο περιβάλλον, στο σύνολο των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων του υπόψη τομέα και στο πενιχρό εισόδημα, όσο απόμεινε, της λαϊκής οικογένειας. 2. Παίρνουμε επίσης υπόψη, ότι το ευρωενωσιακό κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό δίνουν ιδιαίτερο βάρος, σε περίοδο όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης και έντασης του ενδομονοπωλιακού ανταγωνισμού, στη διαχείριση των αποβλήτων ως «πόρων», που προσφέρονται για την αποδοτική, για το κεφάλαιο, επένδυση μέρους των συσσωρευμένων κερδών. Τα πρόσφατα κοινοτικά έγγραφα: «Χάρτης Πορείας για μια αποδοτική, από πλευράς πόρων, Ευρώπη», «Πράσινη Βίβλος για τα πλαστικά απόβλητα», Πρόταση της Επιτροπής για το 7ο Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον, προς αυτή την κατεύθυνση προσανατολίζουν τη διαχείριση των αποβλήτων. Είναι η ίδια κατεύθυνση, προς την οποία συμπίπτουν Κυβέρνηση και Περιφέρεια Αττικής, υπηρετώντας από κοινού τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου. 3. Στο πλαίσιο αυτό οι κομμουνιστές που εκλέγονται σε όλες τις βαθμίδες του κρατικών οργάνων (Βουλή, Περιφέρειες, Δήμοι), μαζί και στην Ευρωβουλή, καθώς και οι κομματικές μας οργανώσεις, παρακολουθούν από κοντά όλες τις εξελίξεις, διατυπώνουν την κριτική και τις θέσεις τους, παρεμβαίνουν με συγκεκριμένες δράσεις για την απόκρουση των αντιλαϊκών περιφερειακών σχεδίων διαχείρισης των ΑΣΑ, ως βασικούς άξονες έχουν: Την καθολική, μέσω των ΣΔΙΤ, ιδιωτικοποίηση της επεξεργασίας και της υγειονομικής ταφής των ΑΣΑ, την επιλογή επικίνδυνων για το περιβάλλον και την υγεία μεθόδων με άξονα τη μεγιστοποίηση των σύμμεικτων απορριμμάτων και προοπτική την καύση τους, τη μετατόπιση του αυξημένου κόστους επεξεργασίας (χάρη και στα υπερκέρδη που θα αποκομίσουν οι 4 - 5 επιχειρηματικοί όμιλοι που μετέχουν στο μοίρασμα της πίττας) στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας, μαζί με το «χαράτσι ταφής», που με βάση το νόμο ισχύει από 1.1.14 ανεξάρτητα από το πότε θα αρχίσει να εισπράττεται. 4. Υπενθυμίζουμε, ότι στον αντίποδα των κατευθύνσεων αυτών το ΚΚΕ έχει επεξεργαστεί και δημοσιοποιήσει τις θέσεις του για την ορθολογική διαχείριση των ΑΣΑ στα λαϊκά στρώματα, στη Βουλή, στα Περιφερειακά Συμβούλια - μαζί και της Αττικής, στο ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, στα όργανα της πρωτοβάθμιας Τοπικής Διοίκησης. Ο πυρήνας  των θέσεων αυτών συνοψίζεται ως εξής: α. Να διαμορφωθεί χωρίς άλλες καθυστερήσεις νέος εθνικός (κεντρικός) σχεδιασμός και με βάση αυτόν, να καταρτιστούν τα αναθεωρημένα ΠΕΣΔΑ, που θα υλοποιηθούν με κεντρικούς δημόσιους πόρους και με προτεραιότητες όπως: Τον αποκλεισμό της ιδιωτικοποίησης. Την απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζόμενων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Τη μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων, την προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή, περιλαμβανομένης και της κομποστοποίησης του οργανικού κλάσματος, σε συνδυασμό με το δραστικό περιορισμό του ρεύματος των σύμμεικτων ΑΣΑ. Την ορθολογική μεταφορά μέσω σταθμών μεταφόρτωσης, περιλαμβανομένης και της θαλάσσιας μεταφοράς των απορριμμάτων. Την πλήρη αποκατάσταση των εκατοντάδων μεγάλων ανεξέλεγκτων χωματερών και όχι την απλή επιχωμάτωσή τους, όπως έχει γίνει στις περισσότερες περιπτώσεις. Τη δίκαιη και τεκμηριωμένη χωροθέτηση των σχετικών υποδομών με γνωστά από πριν κριτήρια, που θα παίρνουν υπόψη την ισόρροπη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. β. Ειδικότερα για την Αττική: Να σταματήσει κάθε διαδικασία για την ανάθεση της κατασκευής και λειτουργίας των 4 μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων (ΜΕΑ), που στηρίζεται στον ισχύοντα Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) της Αττικής. Να κλείσει άμεσα και οριστικά ο «ΧΥΤΑ Φυλής», να μετεγκατασταθεί σε κατάλληλη και εκτός Θριασίου θέση ο αποτεφρωτήρας των μολυσματικών, να αρχίσει άμεσα η απορρύπανση και περιβαλλοντική αποκατάσταση της ευρύτερης περιοχής. Παράλληλα, να εκπονηθεί πλήρης επιδημιολογική μελέτη που θα περιλαμβάνει τους κατοίκους και τους μόνιμους εργαζόμενους στη ζώνη επιρροής της ΟΕΔΑ Φυλής - Άνω Λιοσίων σε συνδυασμό (εξαιτίας του φαινομένου της συνέργειας των ρύπων) και με τη λειτουργία των άλλων, υψηλής όχλησης, εγκαταστάσεων που συνωστίζονται στο βεβαρημένο Θριάσιο. Να απαγορευθεί κάθε νέα δραστηριότητα διαχείρισης των αποβλήτων στην περιοχή αυτή και οι νέες χωροθετήσεις (παίρνοντας υπόψη την ομολογημένη πλέον ακαταλληλότητα της θέσης στο «Οβριόκαστρο» Κερατέας και την προφανή ακαταλληλότητα στη θέση «Μαύρο Βουνό» Γραμματικού), να αναζητηθούν εκτός του Θριασίου χωρίς τον αποκλεισμό και εκτός Αττικής περιοχών, στο πλαίσιο μιας δίκαιης διαπεριφερειακής συνεργασίας. Να δημοσιοποιηθούν τώρα, ενόψει και του επικείμενου υπερκορεσμού του «ΧΥΤΑ Φυλής», τα σχέδια της Κυβέρνησης και της Διοίκησης του ΕΔΣΝΑ σε σχέση με τη χωροθέτηση του μελλοντικού ΧΥΤΑ, που μέχρι σήμερα κρατούνται επτασφράγιστο μυστικό. Στο μεταξύ να προωθηθούν άμεσα δράσεις ήπιας ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή (περιλαμβανομένων και των οργανικών) στην Αττική και γενικότερα. Με βάση τις παραπάνω θέσεις μας μελετήσαμε την επιστολή σας και σας γνωρίζουμε τις παρακάτω απόψεις μας για τα ζητήματα που μας θέτετε υπόψη: i. Εκτιμούμε, ότι τα σημαντικά προβλήματα του ΕΔΣΝΑ ήταν ήδη γνωστά στη Διοίκησή σας αμέσως μόλις αυτή συγκροτήθηκε ως 7μελής Εκτελεστική Επιτροπή (ΕΕ), δεδομένου ότι σε αυτή συμμετείχαν (και  συμμετέχουν) οι δύο αμέσως προηγούμενοι πρόεδροι του ΕΔΣΝΑ και μέλη της προηγούμενης ΕΕ, καθώς και ένα ακόμη μέλος της. Άλλωστε η συμφωνηθείσα επανεκλογή των πιο πάνω στελεχών στη νέα ΕΕ δεν συνάδει με την εκτίμησή σας, ότι είχαν την ευθύνη της διοίκησης ενός «οργανισμού λειτουργικά διαλυμένου». ii. Το πρόβλημα με τον περιφερειακό σχεδιασμό διαχείρισης των αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) Αττικής του 2006 δεν είναι ότι «καρκινοβατούσε για χρόνια» ή ότι ήταν «βαλτωμένος», αλλά ότι έχει διαμορφωθεί με κριτήριο το ποσοστό κέρδους του κεφαλαίου και όχι την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας, όπως συμβαίνει τώρα με τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων αποβλήτων. Σημειώνουμε σχετικά ότι με το σχεδιασμό αυτό, πέραν των όσων έχουμε ήδη αναφέρει, διαιωνίζεται η διοχέτευση του 85%-90% των απορριμμάτων της Αττικής για άλλα 30, από σήμερα, χρόνια στο βεβαρημένο Θριάσιο Πεδίο, αφού εκεί θα γίνουν οι δύο μεγαλύτερες μονάδες επεξεργασίας. Η πραγματική ανακύκλωση ρίχνεται στην πυρά καθώς επιλέγεται ένα μείγμα πανάκριβων τεχνολογιών, μαζί και αναποτελεσματικών, με κορμό τη μεγιστοποίηση των σύμμεικτων απορριμμάτων, συνολικά 1.355.000 τόνοι το χρόνο (1.300.000 τον σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου) σε συνδυασμό με την επικίνδυνη, με τα σημερινά δεδομένα, για το περιβάλλον και την υγεία καύση, την οποία είναι ελεύθεροι να επιλέξουν οι ενδιαφερόμενοι επιχειρηματικοί όμιλοι, προκειμένου να αποκομίζουν περισσότερα κέρδη. Ταυτόχρονα ανοίγει ένας ακόμη δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία στην υπόψη περίπτωση θα παράγεται από την καύση των αποβλήτων που θα επεξεργάζονται οι τέσσερις πιο πάνω ΜΕΑ. Παράλληλα, με την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση του συνόλου της επεξεργασίας των απορριμμάτων της Αττικής μπαίνουν στο δρόμο της απόλυσης εκατοντάδες εργαζόμενοι στον ΕΔΣΝΑ, χιλιάδες αργότερα σε όλη τη χώρα. Συνεπώς, όλες οι δράσεις της σημερινής Διοίκησης του ΕΔΣΝΑ, όσο και της προκατόχου της, για την ενεργοποίηση και παραπέρα προώθηση του υπόψη σχεδιασμού, σε αγαστή συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις και πάντα υπό τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνιστούν σύμφωνα με όλα τα παραπάνω ενέργειες αντίθετες προς τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. iii. Ο ισχυρισμός για «διασφάλιση της απρόσκοπτης και δημόσιας διαχείρισης των απορριμμάτων» της Αττικής και η επίκληση κάποιων «υποστηρικτικών εργασιών» από ιδιώτες διαψεύδεται από τα αμείλικτα στοιχεία του ίδιου του ΕΔΣΝΑ. Η λειτουργία όλων των βασικών υποδομών της ΟΕΔΑ Φυλής - Άνω Λιοσίων, έχουν εκχωρηθεί από προηγούμενες Διοικήσεις, το ίδιο και από τη σημερινή, έναντι παχυλών αμοιβών σε γνωστούς επιχειρηματικούς ομίλους. Πρόκειται για το εργοστάσιο μηχανικής ανακύκλωσης/κομποστοποίησης, ο αποτεφρωτήρας των νοσοκομειακών αποβλήτων, η μονάδα επεξεργασίας των στραγγισμάτων, η εκμετάλλευση  του βιοαερίου, ακόμη και το μεγαλύτερο μέρος της διάθεσης των αποβλήτων στο «ΧΥΤΑ Φυλής». Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι το 2012 από το σύνολο των τιμολογηθέντων εξόδων του ΕΔΣΝΑ, χωρίς τα αντισταθμιστικά, ύψους 77,8 εκ. ευρώ (περιλαμβάνεται και η μισθοδοσία των 372 εργαζομένων του ΕΔΣΝΑ), τα 46,5 εκ. ευρώ (το 60%) πληρώθηκαν στις τρεις πιο πάνω εργολαβίες, ενώ η ενεργειακή εκμετάλλευση του βιοαερίου (παράγεται ΗΕ) αποφέρει σημαντικά κέρδη στον ιδιώτη στον οποίο εκχωρήθηκε με μηδαμινό έσοδο για τον ΕΔΣΝΑ. iv. Μας είναι γνωστή η τραγική οικονομική κατάσταση του ΕΔΣΝΑ, αποτέλεσμα κατά κύριο λόγο: (α) της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής για την άγρια διαχρονική περικοπή των πόρων προς την Τοπική Διοίκηση, (β) της πιο πάνω ιδιωτικοποίησης βασικών λειτουργιών του και (γ) των υψηλών χρηματικών αντισταθμιστικών τελών, κύρια υπέρ του δήμου Φυλής, που επιβαρύνουν τον ΕΔΣΝΑ. Για το τελευταίο αυτό ζήτημα επαναλαμβάνουμε, ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με την διαχρονική πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, των διοικήσεων του ΕΔΣΝΑ (τότε ΕΣΔΚΝΑ) και των οικείων δημοτικών Αρχών να αντιμετωπίζονται ως όμηροι οι εργαζόμενοι στο δήμο Φυλής (περιλαμβάνεται και ο πρώην δήμος Άνω Λιοσίων) για τη διαιώνιση της παραμονής της ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής σε απόσταση ανάσας από τις πυκνοκατοικημένες περιοχές του Θριάσιου και της δυτικής Αθήνας. Είναι υποχρέωση του κράτους να διασφαλίσει τη μόνιμη και σταθερή δουλειά των εργαζόμενων αυτών με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και την απρόσκοπτη και έγκαιρη πληρωμή τους, σε συνδυασμό με αντισταθμιστικές παρεμβάσεις περιβαλλοντικού και κοινωνικού χαρακτήρα σ' αυτή την περιοχή, οι κάτοικοι της οποίας για πάνω από μισό αιώνα υφίστανται τις καταστροφικές για την υγεία τους, για την ίδια την ζωή τους και των οικογενειών τους, συνέπειες της ταξικής πολιτικής της άρχουσας τάξης. v. Τέλος, αν και δεν γίνεται λόγος στην επιστολή, δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε τη συνειδητή απαξίωση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΔΣΝΑ, καθώς η Διοίκηση, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο τις δυνατότητες που της πρόσφερε η συγκυβέρνηση με σχετική νομοθετική ρύθμιση του Ν. 4071/12, το καταδίκασε σε ουσιαστική απραξία. Αποφεύγει με τον τρόπο αυτό τον έλεγχο των πράξεών της, τουλάχιστον από όσα μέλη του ΔΣ επιθυμούν να το κάνουν και, σε κάθε περίπτωση, από τους κομμουνιστές συμβούλους της Λαϊκής Συσπείρωσης.- 5. Επισημαίνουμε ύστερα από αυτά ότι η επίλυση του προβλήματος της ορθολογικής διαχείρισης των ΑΣΑ, με κριτήριο την ισόρροπη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, δεν είναι θέμα τεχνικό αλλά βαθειά πολιτικό. Πρέπει να γίνει υπόθεση του οργανωμένου, μαζικού, ταξικού κινήματος. Αθήνα 11.2.2014 Για την Διατμηματική Επιτροπή Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης της ΚΕ του ΚΚΕ Ελπίδα Παντελάκη

2. Η ενσωμάτωση της στρατηγικής του κεφαλαίου στον «Καλλικράτη»

Η Τοπική Διοίκηση (ΤΔ), ως μηχανισμός – κρίκος του κράτους σε περιφερειακό – τοπικό επίπεδο, προωθεί και μέσω του «Καλλικράτη» μέρος των στρατηγικών στόχων που προωθεί το κεφάλαιο.

Η «αυτοδιοίκηση» και η «αποκέντρωση» έχουν γίνει ένα ακόμα προπαγανδιστικό σύνθημα στα χείλη των πολιτικών εκπροσώπων της εξουσίας των μονοπωλίων και του κράτους τους, με στόχο να συσκοτίσουν την ουσία «των μεταρρυθμίσεων» στο πλαίσιο της ΤΔ που συμβάλλει από την πλευρά της στο τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων, στην ανάπτυξη υπέρ των μονοπωλίων.

Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, με αταξικούς όρους ως προς την κοινωνική σύνθεση («συμμετοχή του πολίτη», «κοινωνία των πολιτών», η ΤΔ έξω από κόμματα ή «ανεξάρτητοι») επιχειρούν – και στο πλαίσιο των περιφερειακών και τοπικών εκλογών – να αποκρύψουν τον πολιτικό χαρακτήρα της πάλης, την ταξική σύγκρουση ανάμεσα στις δυο γραμμές που συγκρούονται στην κοινωνία και εκφράζεται και διά μέσου των κομμάτων, συνδυασμών τους: Από τη μια μεριά οι μεγαλοβιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και τα κόμματά τους, οι οποίοι στοχεύουν στην υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου σε όλες τις περιφέρειες και του δήμους. Από την άλλη μεριά, η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που οργανώνουν την αντεπίθεση, την απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής με τη λαϊκή συμμαχία ενάντια τα μονοπώλια και την εξουσία τους, με στόχο τη λαϊκή εξουσία και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ δικαιώθηκε με τη θέση του ότι η μεγάλη – αν όχι η συντριπτική – πλειοψηφία των προβλημάτων είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής ότι είναι αδύνατον να υπάρχει τοπική ευημερία, να υπάρχουν φιλολαϊκές νησίδες, αντιμετώπιση τοπικών και περιφερειακών ανισοτήτων, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική εξουσία των μονοπωλίων.

Ειδικότερα: 

• Δραστική περικοπή των κρατικών δαπανών – περιορισμός του δημόσιου τομέα.

Υπηρετώντας το στόχο της περικοπής κρατικών δαπανών (στο όνομα της μείωσης του κράτους, των σπαταλών κ.ά.), προωθείται η συγχώνευση των δήμων και των υπηρεσιών τους (όπως και έγινε), κατάργηση νομαρχιών και δημόσιων οργανισμών.

Το αποτέλεσμα των συγχωνεύσεων και περικοπών ήταν και είναι η απόλυση χιλιάδων εργαζομένων, η άρση της μονιμότητας, η υπολειτουργικότητα κοινωνικών υπηρεσιών – ιδίως στον τομέα της Πρόνοιας. Πολλές ελεγκτικές υπηρεσίες (π.χ. κτηνοτροφικές, Δημόσιας Υγείας) συγχωνεύτηκαν, υποβαθμίζοντας περαιτέρω τους ελέγχους σε τρόφιμα, νερό, κτηνοτροφία. Οι συγχωνεύσεις αυτές έχουν ταξικό χαρακτήρα και στοχεύουν στην καλύτερη οργάνωση και τεχνογνωσία ώστε η ΤΔ να μπορεί να προωθεί αποτελεσματικότερα τα επιχειρηματικά συμφέροντα (επενδύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, χρήση γης, διαχείριση της φτώχειας κλπ.).

Η πολιτική γενίκευσης της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αναγκών ενισχύεται με την περικοπή κρατικών δαπανών και συνδέεται και με τη μεταφορά στην ΤΔ δεκάδων κρατικών αρμοδιοτήτων σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, Γεωργία, Κτηνοτροφία, αστικές μεταφορές, κλπ., ενισχύοντας την οικονομική συμμετοχή των εργαζομένων για τη λήψη αυτών των αγαθών. Π.χ. παιδικοί σταθμοί με τροφεία.

Η πολιτική ιδιωτικοποίησης κοινωνικών αναγκών περνά μέσα και από τη λεγόμενη «Κοινωνική Οικονομία», τις «Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις» (ΚΟΙΝΣΕΠ). Π.χ. στο Μαρούσι δημιουργήθηκε μια ΚΟΙΝΣΕΠ για τη φύλαξη των δημοσίων κτιρίων των σχολείων, μια άλλη είχε φτιαχτεί για οδοκαθαρισμό και άλλη για τους παιδικούς σταθμούς («Ριζοσπάστης», 9/2/14, σελ. 16).

Αντί για «δικαίωμα στη χρήση του αγαθού» γενικεύεται το «δικαίωμα πρόσβασης στο εμπόρευμα», που η λήψη του θα εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση.

Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει ότι η μεταφορά αυτών των αρμοδιοτήτων είχε ως αποτέλεσμα πολλές υπηρεσίες να ιδιωτικοποιηθούν. Π.χ. Στη Δανία έχουν κλείσει οι περισσότεροι σταθμοί πρώτων βοηθειών, οδηγήθηκαν σε κλείσιμο τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία, πουλήθηκαν οικόπεδα σε ιδιώτες. Στην Αυστρία, από το 1990 έχουν παραχωρήσει ολόκληρα νοσοκομεία σε υπεργολάβους. Στη Γερμανία, έχουν πουλήσει – ιδιωτικοποιήσει πάνω από 60.000 δημοτικά ακίνητα. (Τα στοιχεία είναι ενημερωμένα ως το 2010).

• Μέρος των πόρων που «συνοδεύουν» τις αρμοδιότητες της ΤΔ απορρέει από τη φοροληστεία του λαού που γίνεται σε κεντρικό επίπεδο.

Ο «Καλλικράτης» δεν χρηματοδοτεί τη λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης 100% από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Η χρηματοδότησή τους προβλέπεται να γίνεται από ένα ποσοστό από τους γενικούς αντιλαϊκούς πόρους και τοπικούς φόρους -με τη μορφή φοροεπιδρομής στους δημότες με δημοτικά τέλη, χαράτσια.

Η χρηματοδότηση από το κράτος έφτασε να είναι περίπου 30% και η φοροεπιδρομή στο λαό από τους δήμους περίπου στο 70%. Η ΚΕΔΕ έδωσε συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση για τις διαρκείς περικοπές πόρων προς τους δήμους και εντόπισε το πρόβλημα μόνο στη νέα περικοπή για το 2014 (στο ίδιο μήκος κύματος και ο ΣΥΡΙΖΑ με μόνη του διεκδίκηση «να μην κοπεί κανείς άλλος πόρος») («Ριζοσπάστης» 29/11/13, σελ. 14).

Η κυβέρνηση υπόσχεται ότι μέρος των κρατικών εσόδων από τη φοροεπιδρομή ενάντια στη λαϊκή οικογένεια (αύξηση φόρων φυσικών προσώπων, ακίνητης περιουσίας, αύξηση του ΦΠΑ, πετρέλαιο θέρμανσης κ.ά.) θα αποδίδεται στην ΤΔ. Επίσης, μέρος των εσόδων της ΤΔ προέρχεται από την επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων από διάφορα πρόστιμα, π.χ. για το κάπνισμα, παρκάρισμα, παραβιάσεις ΚΟΚ, τέλη κυκλοφορίας, παράβολα μεταναστών, μέρος από τη φορολογία των μικροεπαγγελματιών κ.ά.

Οι δυνάμεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ και διάφοροι «ανεξάρτητοι» υποκρίνονται ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τη φοροεπιδρομή, ότι δεν πρόκειται να γίνουν φοροεισπράκτορες ή ότι δεν θα αυξήσουν τους δημοτικούς φόρους ή τα τροφεία. Παριστάνουν τους φιλολαϊκούς, «διεκδικώντας» την ίδια στιγμή μεγαλύτερο μερίδιο από τους έμμεσους και άμεσους φόρους, από την ακόμη μεγαλύτερη ληστεία των λαϊκών στρωμάτων που επιβλήθηκε.

Με αφορμή και τα πρόσφατα προβλήματα διακοπής ρεύματος σε σπίτια λαϊκών οικογενειών, είναι περισσή η υποκρισία δημάρχων που «κόπτονται» για τις επανασυνδέσεις του ρεύματος, όταν αποδεχόμενοι τη δημοτική φορολογία, που ενσωματώνεται στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, συμβάλλουν στο δυσβάσταχτο κόστος για τα λαϊκά στρώματα.

Υποκρίνονται τους φιλολαϊκούς, την ίδια στιγμή που ζητούν μακροπρόθεσμα την «αυτοτελή» λειτουργία της ΤΔ και των υπηρεσιών της, δηλαδή τη λειτουργία τους με ιδίους πόρους, δηλαδή χαράτσωμα των δημοτών π.χ. στην Πρόνοια ή Υγεία, έργα. Δεν έχουν αντιδράσει στο να βρίσκουν τα σχολεία, νοσοκομεία, κοινωνικές υπηρεσίες πόρους από ιδιώτες ή τους λήπτες των υπηρεσιών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ΣΔΙΤ, το ΕΣΠΑ.

• «Μείωση του «κόστους εργασίας» και διεύρυνση της ευελιξίας στην εργασία».

Ο στόχος της μείωσης του «κόστους εργασίας» και της διεύρυνσης της ευελιξίας στην εργασία υπηρετήθηκε πιστά στην Τοπική Διοίκηση που εφάρμοσαν εκτεταμένα τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης κλπ., από όλα τα άλλα κόμματα. Θυμίζουμε ότι το «πέρασμα» της μερικής απασχόλησης στην ΤΔ έγινε με εισηγητική πρόταση στην ΚΕΔΚΕ από τον Συνασπισμό (Μ. Δαμανάκη).

Μέσω του «Καλλικράτη», η ΤΔ αναλαμβάνει να προωθήσει προγράμματα που θα διοχετεύουν στους εργοδότες φθηνό εργατικό δυναμικό σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ και τις σχολές μαθητείας τους. Ήδη υπάρχουν δήμοι που έχουν αναπτύξει δικά τους γραφεία απασχόλησης και ενημέρωσης ανέργων σε αυτή την κατεύθυνση ή αξιοποιούν διάφορα προγράμματα στο πλαίσιο της «εκπαίδευσης» ή της απασχόλησης στην «Κοινωνική Οικονομία».

Π.χ. παραχώρηση εργαζομένων ως «δανεικούς» στο «Αττικόν» Νοσοκομείο το Γενάρη του ’14 από την Περιφέρεια Αττικής, με 19,60 ευρώ τη μέρα για εργαζόμενους άνω των 25 ετών και 17,10 ευρώ τη μέρα για κάτω των 25 ετών, χωρίς ασφάλιση σε ανθυγιεινή εργασία. Οι εργαζόμενοι αυτοί είχαν προσληφθεί μέσα από τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» («Ριζοσπάστης», 31/01/14, σελ. 12).  Η άγρια εκμετάλλευση σπουδαστών για την κάλυψη 150 θέσεων σε υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής στο όνομα της πρακτικής εξάσκησης για 5 χρόνια («Ριζοσπάστης», 21/11/13, σελ. 16).

Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής σε χώρες της ΕΕ, π.χ. στη Δανία, είναι ενδεικτική: Οι δήμοι πουλάνε τις υπηρεσίες τους σε ιδιωτικά γραφεία ενοικίασης εργαζομένων ή τους απολύουν και μετά τους ξαναπροσλαμβάνουν μέσω δουλεμπορικού γραφείου.

Επίσης ο «Καλλικράτης» προβλέπει ότι η ΤΔ θα εγκρίνει ή απορρίπτει τις ομαδικές απολύσεις, θα μπορούν να παρατείνουν το «διάλογο» μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, την εξαίρεση της Κυριακής από αργία, να κυρώνει εσωτερικούς κανονισμούς επιχειρήσεων, ακυρώνοντας δικαιώματα που κατοχυρώνουν οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

Π.χ. Οι αντιπεριφερειάρχες Δυτικής – Ανατολικής Αττικής αποφάσισαν άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου. Ή απαγόρευση από τους Δήμους Περιστερίου, Νίκαιας και αλλού απεργίας εργαζομένων στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» (προγράμματα ΟΑΕΔ) που θα συμμετείχαν στη στάση εργασίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ το Γενάρη του ’14 («Ριζοσπάστης», 11/1/14, σελ. 13).

Σχεδόν 4.000 εργαζόμενοι στη συντριπτική πλειοψηφία των δήμων αναμένεται άμεσα να μπουν σε διαθεσιμότητα βάσει μελέτης (υπ. Εσωτερικών) που στάλθηκε στους δήμους για να οριστεί πόσο από το προσωπικό τους θεωρείται πλεονάζον. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό: «Η μελέτη έχει εκπονηθεί στα πλαίσια όσων …έχουν συμφωνηθεί με την ΚΕΔΕ» («Ριζοσπάστης», 19/12/2013, σελ. 14).

• Ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης – ανταγωνιστικότητας.

Ο στόχος για επενδύσεις του κεφαλαίου, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξη, για τη διασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, περνά κατ’ εξοχήν μέσα και από την Τοπική Διοίκηση μέσω του «Καλλικράτη».

Στο νόμο «Καλλικράτη» ρητά δηλώνεται ότι η ΤΔ πρέπει να συμβάλλει στη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Οι εκλεγμένοι «πρέπει να συμβάλλουν στην απελευθέρωση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων» των περιοχών τους. Η κυβέρνηση μπορεί να κλείνει τις μεγάλες συμφωνίες, οι εκλεγμένοι της ΤΔ όμως έχουν την ευθύνη να προτείνουν, να σχεδιάζουν και να υλοποιούν τα επενδυτικά προγράμματα και το ξεπούλημα.

Σε αυτό το πλαίσιο η στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων (Τουρισμός, Πράσινη Ανάπτυξη, Μεταφορές κλπ.) περνούν μέσα από το ΕΣΠΑ και τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα, που προβλέπεται από τον «Καλλικράτη» ότι θα τα διαχειριστεί η ΤΔ.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, έγινε πριν από τον «Καλλικράτη» μεταφορά αρμοδιοτήτων στην ΤΔ σε πολλούς τομείς, όπως η Γεωργία, η Κτηνοτροφία, η Αλιεία, η διαχείριση των απορριμμάτων, η Ενέργεια, ο Τουρισμός.

Π.χ. ο Αστακός κρίθηκε ότι μπορεί να πουλήσει θάλασσα και λιμάνι για επενδύσεις, στο Ελληνικό τα σχέδια για «αναπλάσεις μητροπολιτικού χαρακτήρα» γίνονται πεδίο επενδύσεων των μονοπωλίων. Ο περιφερειακός σχεδιασμός για την Κρήτη προβλέπει πώληση Τουρισμού και Αγροτουρισμού. Η Μακεδονία, που είναι κοντά στα Βαλκάνια, «προσφέρεται» για εμπορικές επιχειρήσεις, επίσης έχει και λιγνίτη. Τα νησιά μπορούν να πωλήσουν Πολιτισμό, γη και αέρα για ανεμογεννήτριες των επιχειρηματιών και εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο όνομα της ενίσχυσης του Τουρισμού.

Ταυτόχρονα η ΤΔ προβλέπεται να συμβάλει στα οδικά έργα – με χρήματα των εργαζομένων- συμβάλλοντας στο να γίνει όλη η χώρα κόμβος μεταφοράς εμπορευμάτων. Τα σχέδια για την ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας αφορούν την αλλαγή χρήσης γης και το «ξεφόρτωμα» από μετανάστες και τοξικομανείς.

Ο «Καλλικράτης» αναθέτει την αξιοποίηση των «αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων» των περιοχών στην ΤΔ μέσω συμβάσεων παραχώρησης ακινήτων και οικοπέδων στους επιχειρηματίες με τα ΣΔΙΤ, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα, τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Ανεξάρτητα τι θα προωθηθεί και ποια μονοπώλια θα δράσουν σε αυτούς τους τομείς, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα. Γίνονται για να υπηρετήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων. Οι όποιες θέσεις που θα δημιουργηθούν θα είναι ελάχιστες, θα πατήσουν πάνω στο φτηνό εργατικό δυναμικό, στο ξεπούλημα δημόσιου τομέα, στον εκτοπισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολουμένων. Βάζουν σε κίνδυνο τη Δημόσια Υγεία και ασφάλεια (Αστακός, Θριάσιο, ρύπανση από οδικούς άξονες κ.ά.), υπονομεύουν τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, εμπλέκουν τη χώρα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς.

Από την άλλη, ό,τι έχει σχέση με κοινωνικές ανάγκες (ελεύθεροι χώροι, πράσινο, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, σταθμοί, σχολεία, Κέντρα Υγείας κ.ά.) είναι πάρεργα που για να συμφωνηθούν και να γίνουν περνούν δεκαετίες, παραχωρούνται στους επιχειρηματίες μέσω των ΣΔΙΤ και γίνονται με την οικονομική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων.

Η ανάπτυξη προς όφελος των λαϊκών αναγκών δεν μπορεί να γίνεται στο πλαίσιο της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής -του άναρχου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, της «τοπικής» ή «αυτοδιοικητικής» ανάπτυξης. Π.χ. ο Βόλος δεν μπορεί να «αναπτύξει κομμώτριες, ενοικιαζόμενα δωμάτια και μήλα», την ίδια στιγμή που η όποια βιομηχανική ζώνη έχει τσακιστεί στην περιοχή, που οι χαλυβουργοί χτυπιούνται, η ανεργία αυξάνεται, παιδιά υποσιτίζονται στα σχολεία και οι λαϊκές ανάγκες διευρύνονται.

Απαιτείται κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, κεντρικός σχεδιασμός – εργατικός έλεγχος σε όλους τους τομείς της παραγωγικής δραστηριότητας, που θα αναπτύσσει και θα καλύπτει όλες τις ανάγκες, λαμβάνοντας υπόψη και τις τοπικές ιδιαιτερότητες ή πληθυσμιακές ανάγκες, ανά κλάδο και περιφέρεια. Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί ανάπτυξη προς όφελος του λαού, θα εξασφαλίσει σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.

• Σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας.

 Ο «Καλλικράτης» προβλέπει ότι η Τοπική Διοίκηση μπορεί να συνάπτει με τις σχολές και τα ΑΕΙ – ΤΕΙ συμβάσεις για επιχειρηματικές μελέτες, έτσι πολλά από τα παραπάνω σχέδια για «αξιοποίηση πλεονεκτημάτων της κάθε περιοχής» θα σχεδιάζονται μέσα από αυτές τις συμβάσεις με τα πανεπιστήμια. Με αυτόν τον τρόπο θα βρίσκουν «έσοδα» οι σχολές, θα χρηματοδοτείται το ερευνητικό τους έργο, θα υποτάσσονται στις ανάγκες των επιχειρήσεων.

Επίσης, προβλέπει την παραχώρηση στις περιφέρειες της αρμοδιότητας της «διά βίου μάθησης» και των δημόσιων ΙΕΚ. Κάθε περιφέρεια θα αναπτύσσει ΙΕΚ και σεμινάρια για δεξιότητες σχετικές με τις ανάγκες των επιχειρήσεων της περιοχής. Δηλαδή να εκπαιδεύει αγρότες, στην προσαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, να ξεριζώνουν αμπέλια και να ασχολούνται με τον αγροτουρισμό κλπ.

Επιπλέον η προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες των τοπικών επιχειρήσεων ξεκινά από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με τις «ευέλικτες ζώνες» και την είσοδο επιχειρηματιών ως χορηγών στα σχολεία με τη μεσολάβηση της Τοπικής Διοίκησης.

3. Αποσπάσματα από την παρέμβαση στην έκτακτη ΓΣ της ΚΕΔΕ της Ελπίδας Παντελάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, εκπροσώπου της Λαϊκής Συσπείρωσης στο ΔΣ της ΚΕΔΕ

«Εκ μέρους της Λαϊκής Συσπείρωσης, θέλουμε να τονίσουμε ότι το πολυνομοσχέδιο κλιμακώνει την επίθεση στο σύνολο της ζωής των εργαζομένων, που αφορά το εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια. Και βεβαίως ένα νέο πλήγμα δέχονται οι εργαζόμενοι στην Τοπική Διοίκηση, το κρατικό όργανο σε επίπεδο περιφέρειας και δήμου. Νέο πλήγμα δέχονται συνολικά οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που είναι χρήστες των υπηρεσιών της Τοπικής Διοίκησης. Επομένως, για μας το ζήτημα δεν είναι η αναστολή ενός άρθρου, δύο άρθρων, ενός κομματιού αλλά συνολικά του πολυνομοσχεδίου. Απέναντι στην κλιμάκωση της επίθεσης που εξαπολύει η κυβέρνηση στους εργαζόμενους, χρειάζεται συντονισμός και κλιμάκωση της λαϊκής αντεπίθεσης. Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο τώρα, αυτό είναι η λύση. Και γι' αυτή τη λύση χρειάζεται οργανωμένη, συντονισμένη πάλη και όχι τουφεκιές στον αέρα. Χρειάζεται οργανωμένη, συντονισμένη πάλη από τους εργαζόμενους στους δήμους, από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ενάντια στις κυβερνήσεις. Δεν συμφωνούμε ότι τα πράγματα μπορούν να λυθούν μετά το νομοσχέδιο. Μετά το νομοσχέδιο τί; Και εδώ υπάρχει ένα θέμα και πρέπει να πάρουμε θέση, όλοι. Η εισήγηση που παρουσίασε ο πρόεδρος κ. Ασκούνης και υιοθέτησαν και οι άλλοι συνδυασμοί που μίλησαν, είναι προτάσεις που αφορούν στη διαδικασία εφαρμογής του νόμου. Για να λέμε τα πράγματα καθαρά και με το όνομά τους! Δεν μπορεί να λέμε «γενικώς και αορίστως» «καμιά απόλυση», «δεν περισσεύει κανείς από τους δήμους», να κλαίμε και να οδυρόμαστε υπέρ των εργαζομένων και την ίδια στιγμή να υποστηρίζουμε την πολιτική που τους πετάει στο δρόμο. Τι σημαίνει να γίνει αξιολόγηση από αξιόπιστη πηγή; Υπάρχει αξιόπιστη πηγή γενικώς και αορίστως; Μία είναι, ένα είναι το κριτήριο της αξιολόγησης, ότι μέχρι το 2014, στο τέλος της χρονιάς, πρέπει να απολυθούν 15.000 εργαζόμενοι. Συμφωνεί λοιπόν και η ΚΕΔΕ και όλοι που είναι εδώ, ότι πρέπει σ' αυτή τη δεξαμενή να μπει αυτός ο κόσμος. Συμφωνούν, επομένως και αποδέχονται την αναγκαιότητα των μέτρων, όπως μέχρι τώρα έχει συμφωνηθεί και υπάρχει αποδοχή στη γενική πολιτική της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και της διασφάλισης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Εφόσον λοιπόν υπάρχει αυτή η συμφωνία και αυτή η αποδοχή στην κεντρική γραμμή, διαχρονικά και όχι μόνο σήμερα, επόμενο είναι να γίνεται αποδοχή και της αναγκαιότητας αυτών των μέτρων. Επομένως η αξιολόγηση οδηγεί στις απολύσεις. Εμείς λέμε το εξής: Καμιά αξιολόγηση τώρα, δεν είναι ανύποπτος ο χρόνος, η αξιολόγηση είναι για απόλυση. Καμιά κινητικότητα, καμιά διαθεσιμότητα, ούτε για λίγο, ούτε για πολύ διάστημα. Απόσυρση του πολυνομοσχεδίου τώρα». «Εμείς στηρίζουμε κάθε μορφή πάλης που θα αποφασίσουν συλλογικά οι εργαζόμενοι, αλλά το κύριο είναι σε ποια κατεύθυνση θα παλέψουν. Και πρέπει κατά τη γνώμη μας για να έχει αποτελεσματικότητα αυτός ο αγώνας, για να ανακοπούν τα μέτρα, για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής αυτής της πολιτικής, ακριβώς να έρθει σε σύγκρουση με την πολιτική που γεννά τα προβλήματα. Εάν δεν το κάνεις αυτό όχι μόνο διαιωνίζεις την κατάσταση, πας πολύ πιο πίσω και δημιουργείς ακόμα χειρότερες εξελίξεις για το μέλλον. Υπάρχει ελπίδα και βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων! Μπορούμε να δώσουμε τη μάχη το επόμενο διάστημα, συνολικά δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, για ανακοπή των μέτρων σήμερα, για ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι στη ζωή τους. Αυτές είναι οι σκέψεις μας που καταθέτουμε στους εργαζόμενους, απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα, καμιά απόλυση, καμιά διαθεσιμότητα».  4. Ομιλία του Νίκου Σοφιανού μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην έναρξη των εργασιών στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ 31/5/2013 «Κυρίες και κύριοι Σύνεδροι, επιτρέψτε μου εκπροσωπώντας την ΚΕ του ΚΚΕ σε αυτό το σύντομο χαιρετισμό, να αποφύγω την περιγραφή και τις εξαγγελίες. Να βάλουμε ορισμένες πλευρές στον προβληματισμό σας, στη σκέψη σας, ξεκινώντας από τον τίτλο του Συνεδρίου σας. Η ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκει σχεδόν όλους τους Δήμους λίγο πριν την Επιτροπεία, είναι η δήλωση του προέδρου της ΚΕΔΕ στη συνέλευση της ΠΕΔ της Αττικής. Τι σημαίνει Επιτροπεία από το Παρατηρητήριο των ΟΤΑ; Σημαίνει πρόγραμμα εξυγίανσης. Αρα η αγωνία, η διεκδίκηση που εκφράζουν οι εργαζόμενοι στους Παιδικούς Σταθμούς, στο "Βοήθεια στο Σπίτι", στα ΚΔΑΠ, στα Κέντρα Πρόληψης, είναι υπαρκτή, έχει βάση, και αυτή η αγωνία πρέπει να μετατραπεί σε αγώνα, γιατί καλές είναι οι δηλώσεις, αλλά υπάρχει και μια πρακτική. Αλλά και επειδή κάποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο - κάποιοι κυβερνούν και κάποιοι ευθύνονται. Οι Δήμοι πραγματικά σήκωσαν βάρος και με επιτυχία στο πέρασμα μιας πολιτικής που διαχειρίστηκε την κρίση της οικονομίας του συστήματος φορτώνοντας ασήκωτα βάρη πλέον. Είναι ασήκωτα πλέον τα βάρη και δεν καλύπτονται από επικοινωνιακά φρου-φρου, από μεγάλα λόγια. Είναι ασήκωτα τα βάρη στις πλάτες της λαϊκής πλειοψηφίας. Στη διάρκεια αυτής της θητείας των αιρετών, η οποία λήγει το Μάιο από όσο ξέρουμε, δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να προκύψει, πέρασαν τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις, τρεις διαδοχικοί πρωθυπουργοί και δεκάδες υπουργοί. Ομως έμεινε ίδια και απαράλλαχτη η ουσία της πολιτικής που ακολουθήθηκε. Είμαστε εντός των τειχών και πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εντός τειχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της οικονομίας του κεφαλαίου, και οι συνταγές αυτές που ακολουθήθηκαν, αφορούν και την καθημερινότητα, οι οποία πέρασε από λειτουργίες, δομές, πολιτικές, τις οποίες άσκησαν και οι Δήμοι και οι Περιφέρειες. Ο "Καλλικράτης" και η μεγάλη συζήτηση που γίνεται. Ο "Καλλικράτης" πέτυχε, και πέτυχε γιατί ο στόχος του ήταν να κάνουν τις αναγκαίες προσαρμογές στο αστικό κράτος, το οποίο έχει διαμορφώσει το σημερινό τοπίο στους Δήμους. Σήμερα έχουμε ιδιωτικοποίηση λειτουργιών και βεβαίως να παλέψουμε απέναντι στη συνολική ιδιωτικοποίηση του νερού, όμως και τώρα το νερό είναι ιδιωτικοποιημένο, και τώρα υπάρχουν σημαντικοί τομείς και λειτουργίες που έχουν περάσει στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργία. Αυτό σημαδεύτηκε με συρρίκνωση, συγχώνευση, κλείσιμο δομών, με υποχρηματοδότηση και κάλυψη της υποχρηματοδότησης από πού; Από τη γενικευμένη φορομπηξία, τη φορολεηλασία, γιατί δεν είναι κοινωνική πολιτική το να μην αυξάνεις τα δημοτικά τέλη και τους φόρους, γιατί αυτά τα τέσσερα χρόνια έχει χαθεί το 40 ή και 50% του εισοδήματος. Αρα, το κενό καλύφθηκε από τη λαϊκή τσέπη, από το λαϊκό εισόδημα, από τη γενίκευση των φόρων, των τελών, των προστίμων, των κλήσεων, των παραβόλων, σε όλες τις λειτουργίες οι οποίες αφορούν τη συναλλαγή του εργαζόμενου με τον Δήμο. Η πολιτική της ΕΕ προωθείται σχεδιασμένα, συστηματικά και η κρίση επιτάχυνε με τα μνημόνια τους ρυθμούς των περίφημων αναδιαρθρώσεων - για άλλους μεταρρυθμίσεων - για εμάς των αντιδραστικών αντιλαϊκών αλλαγών. Η οικονομία θα έχει ανάπτυξη. Είναι δεδομένο, με βάση τους ρυθμούς και τον κύκλο που κάνει η κρίση της. Ομως η ανάπτυξη θα γίνει με τους όρους αυτής της οικονομίας. Δεν μπορεί να αποφύγει κανείς την απάντηση σε ένα ερώτημα. Ανάπτυξη για ποιους; Ανάπτυξη για ποιον; Γιατί θα βρεθούμε σε ένα καθεστώς που υπάρχει σήμερα, δηλαδή θα έρθει η ανάκαμψη, η ανάπτυξη, το νέο χάραμα που είπε προηγούμενα ο εκπρόσωπος της ΝΔ, όμως θα βρει γενικευμένη μερική απασχόληση και ξέρουμε πολύ καλά ότι το προσωρινό γίνεται μόνιμο και το μόνιμο αποτελεί το μοντέλο για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ανεργία, για το πού θα βρουν δουλειά 1,5 εκατομμύριο άνεργοι. Η ανάπτυξη θα βρει μισθούς 400, 500 ευρώ και παρακάτω. Θα βρει τελειωμένα τα υπολείμματα κοινωνικής πολιτικής. Θα βρει ιδιωτικοποιημένες λειτουργίες σε μια σειρά τομείς. Αυτός είναι ο μονόδρομος της οικονομίας της αγοράς, της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτός ο μονόδρομος ευθύνεται γι' αυτά που ζούμε, αλλά και για το γεγονός ότι δε φαίνεται φως στο βάθος του τούνελ. Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ακόμα στα παραμύθια ότι μπορούμε να έχουμε φιλολαϊκή πολιτική εντός του μονοδρόμου, να κάνει δηλαδή πολιτική με κάτι που η πλειοψηφία πλέον δεν πιστεύει, ότι θα καταργήσεις τα μνημόνια και θα είσαι στην ΕΕ, θα είσαι στο ευρώ, θα κάνεις τον τροχονόμο της υγιούς επιχειρηματικότητας και ο λαός θα περνά καλύτερα. Είναι άμεσο, κρίσιμο πρόβλημα. Να συναντηθούν τώρα, χωρίς να περιμένουμε μεσσίες και σωτήρες, οι εργαζόμενοι στους Δήμους. Η δεξαμενή των 4.000 απολύσεων ως το τέλος του 2013, είναι οι Δήμοι και αυτό δεν αλλάζει με δηλώσεις από το βήμα. Η κατάργηση και το πέταμα στην ανεργία των εργαζόμενων που δουλεύουν ακόμα με ασφαλιστικά μέτρα, είναι προ των πυλών και έχει ανακοινωθεί. Τα 150 εκατομμύρια που ανακοινώθηκαν για τους παιδικούς σταθμούς και τα ΚΔΑΠ, δεν φτάνουν. Θα είναι χιλιάδες οικογένειες που τα παιδιά τους δε θα βρουν θέση. Και τέλος, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι εδώ και πέντε μήνες, στα Κέντρα Πρόληψης, που ασκούνται από τους Δήμους, κάποτε πρέπει και αυτοί να πληρωθούν. Η διεκδίκηση απέναντι στη νέα περικοπή των 1,3 δισ., δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή για να τσακωνόμαστε μετά πάνω στη φτώχεια και με τι όρους θα μοιραστεί η μιζέρια. Σε αυτά τα μέτωπα, εμείς σαν ΚΚΕ, θα καταθέσουμε τη δική μας συμβολή και θα στηρίξουμε αυτούς τους αγώνες».